Zij lacht zo lief. Hij kijkt zo guitig. Eigenlijk is alles aan die ander leuk. Van de aparte gewoonten tot flauwe grapjes. Al ken je die ander nog maar net in je fantasie onthul je al je diepste geheimen, droom je over je eerste vakantie samen of zie je al voor je hoe jullie het huis samen inrichten. Ach ja, je weet best dat het allemaal nog wat voorbarig is, maar wat is het heerlijk om je zo te voelen en je te verliezen in het dagdromen. Dat is ook helemaal niet erg.
Verliefd zijn is heerlijk. De aantrekkingskracht, de energie, het plezier, de verwachtingsvolle spanning. Zelfs als die ander je verliefdheid (nog) niet beantwoordt komt er veel energie vrij en als de verliefdheid wederzijds blijkt, voelt dat als een enorme kick. Je voelt je vrij en vrolijk en geliefd. Je loopt met een suffe glimlach rond en hongert meer naar die ander dan naar een boterham. Zeker in het begin vind je alles aan die ander leuk. En dat is best bijzonder als je bedenkt dat je die ander nog helemaal niet zo goed kent. Een zekere mate van idealiseren en dagdromen is het geval. Je kent vast het fenomeen dat je in gedachten hele gesprekken met die ander hebt en samen leuke dingen onderneemt. Die ander reageert dan precies goed, zegt net wat jij wilt horen, begrijpt je en lacht om jou en je grapjes.
Wat we meestal niet doorhebben is dat die blik op de ander niet zozeer iets zegt over die ander, maar over ons en onze blik. Wij schrijven van alles toe aan die ander: Door hem of haar voel ik mij …. We plakken ons beeld, ervaringen en onze verwachtingen op die ander.
Daar zit natuurlijk een catch in. Door onze focus op het zien van alle leuke dingen vergeten we de ander waar te nemen zoals hij of zij werkelijk is. We zijn niet verliefd op de ander, maar we zijn verliefd op ons beeld van die ander. Alle eigenschappen die we belangrijk vinden en koesteren zien we op dat moment weerspiegeld in die ander. Feitelijk zijn we verliefd op onszelf. Het beeld dat we van die ander schapen komt voort uit onszelf [en dat heeft niets met narcisme te maken].
Je bent vast wel eens vanuit de verte verliefd geweest. Weet je nog hoeveel energie dat oproept? Ondanks dat je feitelijk niets weet over die ander projecteer je allemaal gevoelens en ideeën op hem of haar. Tegelijkertijd voel jij je energiek, vrolijk en barst van het zelfvertrouwen. Die ander, onbewust van jouw razende hart, doet in feite helemaal niets om jou een goed gevoel over jezelf te geven. Dat doe jij. Jij bent verantwoordelijk voor hoe jij je voelt. In plaats van die ander op te hemelen kun je dus jezelf even helemaal geweldig voelen.
Dus als je verliefdheid niet (meer) beantwoord wordt, is er eigenlijk geen man overboord. Natuurlijk, je bent even teleurgesteld en daar baal je even van. Het is echter geen reden om aan jezelf te gaan twijfelen. Al dat fantastische dat je in die ander ziet gaat namelijk over jou. Die lieverd, die vrolijke, die stuiterende energiebal, dat ben jij!